Reposted from zabka

Reposted from molly

Ja chcę żyć, a wszystko mi się z rąk wymyka i wszystko "jest nie to". Chyba mam warunki, aby stworzyć sobie życie takie, jakiego bym pragnęła? A tu nic: życie płynie obok jakby, a ja wołam was wszystkich niemym głosem, którego nikt nie słyszy, i mimo że jesteście ze mną, uciekacie ciągle w dal przeszłości. Każda rzeczywistość ma dla mnie żałosny smak niepowrotnego wspomnienia nigdy niebyłego wypadku
Reposted from przecinek

Reposted from carmenluna

Reposted from lisekhipisek via kilik

Reposted from skydelan

Reposted from hormeza via laparisienne

Reposted from carmenluna

Reposted from porno via clementines

Reposted from existential via malborghetto

Reposted from kompleksdziury via jamaicanbeat

Czasami, gdy ktoś pyta mnie czy wszystko w porządku, a ja odpowiadam "W porządku".

Mam tylko nadzieję, że spojrzy mi w oczy i powie "Wiem, że tak nie jest" i mocno mnie przytuli.

Reposted from malice

Tak się nie da pracować... Znaczy reapostować. (:

Reposted from headlikeahole via tobecontinued

“wszystko jest piękne, nawet na pewno, jeśli się ma te dwadzieścia parę lat. Wtedy są złudzenia i miłość - i wszystko jest do zdobycia, bo właśnie to jedno głupie dwadzieścia lat. A potem przychodzi życie twarde, bezlitosne, obedrze człowieka do naga, z tych złudzeń - i wtedy już nic nie zostaje z tych dwudziestu lat, z tej wiosny i z tej miłości... Z początku człowiek cierpi, tyje, sam sobie pluje w mordę, śmieje się z tego, co było w nim kiedyś najlepsze. Śmieje się, śpiewa głupie piosenki i boi się przyznać, że sam miał kiedyś dwadzieścia lat i wiosnę. A potem już nie ma żadnych marzeń, to już niepotrzebne, tylko tak - z dnia na dzień.”

— Marek Hłasko "Trudna wiosna"

Reposted from dessinemoilapaix via littlewolf

Reposted from ramoneska via lilacwine